Upadłość konsumencka stworzona została z myślą o osobach, które nie dają sobie rady ze spłatą zobowiązań. Nie ulega przy tym wątpliwości, iż obowiązujące przepisy stawiają niewielkie wymogi, jakie musi spełnić osoba chcąca uzyskać upadłość. Osoba składająca wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej musi bowiem w zasadzie wykazać tylko to, iż utraciła zdolność do spłaty swojego zadłużenia. Innymi słowy musi więc wykazać, iż stała się niewypłacalna. Warto przy tym wskazać, iż upadłość konsumencką ogłosić może także osoba nieposiadającego żadnego majątku, czy też nieposiadająca nawet jakiegokolwiek źródła dochodu. Tyczy się to także osób, których długi wynikają z działalności gospodarczej – a więc byłych przedsiębiorców.
Jeśli zaś chodzi o koszty postępowania upadłościowego dłużnika nieposiadającego majątku ani źródła przychodu, to są one tymczasowo wykładane przez skarb państwa. Dłużnik zwraca zaś następnie ratalnie owe środki – przy okazji realizacji planu spłaty. Przy planie spłaty zasadą jest bowiem, iż koszty postępowania mają pierwszeństwo przed wierzycielami.
Brak majątku nie stoi zatem na przeszkodzie do przeprowadzenia upadłości konsumenckiej. Wręcz przeciwnie, postępowanie upadłościowe osób nieposiadających majątku jest zwykle przeprowadzane znacznie sprawniej i szybciej, aniżeli dłużników nim dysponujących. Syndyk nie musi bowiem zajmować się jego likwidacją (spieniężeniem), co bywa czasochłonne zwłaszcza w przypadku posiadania przez dłużnika nieruchomości.
