Pozostając dalej w temacie przyszłych zmian w prawie przewidzianych w ramach Pakietu Przyjazne Prawo, dziś krótko wyjaśniamy enigmatyczne pojęcie, jakim posługuje się ustawodawca w ustawie mówiąc o: „umowach bezpośrednio związanych z działalnością gospodarczą przedsiębiorcy, gdy z treści tej umowy wynika, że nie posiada ona dla niego charakteru zawodowego.”Wyjaśnienie go jest o tyle istotne, że to właśnie umowy pozbawione zawodowego charakteru są wyznacznikiem stosowania wobec przedsiębiorcy przepisów konsumenckich.
Przypomnijmy, że od 1 czerwca 2020 r. wchodzą w życie istotne z punktu widzenia sprzedawcy zmiany w kodeksie cywilnym i ustawie o prawach konsumenta.Zakres stosowania przepisów o ochronie konsumentów rozciągnięty został na osoby fizyczne, które zawierają z innym przedsiębiorcą umowę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą lub zawodową, ale z treści umowy wynika, że nie ma ona dla tej osoby charakteru zawodowego.
Nie wdając się szczegółowo w analizę prawną pojęcia „zawodowego charakteru”, które zresztą funkcjonuje już od dawna w kodeksie cywilnym (art. 355 § 2 kc), najprościej będzie wyjaśnić je w następujący sposób:
Obowiązkiem każdego przedsiębiorcy przy rejestracji firmy jest wskazanie przedmiotu działalności gospodarczej według klasyfikacji PKD. Określenie tzw. kodu PKD wyznacza rodzaj działalności i ramy aktywności gospodarczej, jaką zamierza podjąć przedsiębiorca.
I tak dla mechanika samochodowego właściwym rodzajem działalności gospodarczej będzie – konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli,a dla właściciela agencji reklamowej – działalność agencji reklamowych.
Innymi słowy, przedmiot działalności wskazany w CEIDG pozwala na weryfikację, czy dana czynność wchodzi w zakres czynności zawodowo podejmowanych w ramach rzeczywiście wykonywanej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej. Dla przedsiębiorcy -mechanika samochodowego zakup artykułów biurowych potwierdzony fakturą VAT, nawet jeżeli wykorzystuje je w warsztacie, nie stanowi transakcji o charakterze zawodowym. To z kolei uprawnia go do powoływania się na uprawnienia konsumenckie w zakresie, w jakim przyznane mu one zostały na mocy nowych przepisów, a więc np. na zgłoszenie roszczenia w ramach rękojmi.
Co innego, gdyby mechanik nabył wiertarkę lub podnośnik samochodowy, które stanowią wyposażenie warsztatu i przy pomocy, których wykonuje swoją działalność. W takim przypadku przedsiębiorca nie skorzysta z ochrony konsumenckiej – zakup narzędzi do warsztatu stanowi dla przedsiębiorcy czynność wykonywaną przez niego w ramach codziennych aktywności wynikających z przedmiotu działalności, którą wskazał w CEIDG, a więc posiada charakter stricte zawodowy. To z kolei zamyka przedsiębiorcy drogę do skorzystania z przywilejów konsumenckich.
Skoro już wiemy dla jakich umów przedsiębiorca uzyska ochronę konsumencką, pozostaje nam przejść do omówienia konkretnych uprawień przysługujących mu w ramach tej ochrony. Temu zagadnieniu poświęcony będzie nasz kolejny artykuł. Zachęcamy do śledzenia nas na bieżąco.
